Ontboezeming van Frank

Frank: Door de drukte van alle dag, door het harde werken, door het succes van mijn onderneming, was ik het contact met mijn gevoel kwijtgeraakt. Tot ik Tantra leerde kennen. Er bleek een leuke én spannende weg terug te zijn, die van mijn hoofd naar mijn hart...

Ik ben een succesvol ondernemer. In 15 jaar tijd heb ik een goedlopend bedrijf in de ICT opgebouwd. Het bedrijf heb ik twee jaar geleden verkocht. Ik kreeg een goed bod dat ik niet kon weigeren. Maar er was meer aan de hand. Ik ben ook getrouwd en heb twee kinderen. Mijn gezin betekent alles voor mij. Ik werd dan ook hard geraakt door de mededeling van de arts dat mijn dochter ongeneeslijk ziek is. Ze zal er niet aan overlijden, maar wel de rest van haar leven met een heuse beperking moeten leven.

Deze domper kreeg ik twee jaar voor de verkoop van mijn bedrijf. Tot dat moment was alles gladjes verlopen in mijn leven. Na mijn studie kreeg ik de beschikking over een leuk kapitaal waarmee ik mijn bedrijf kon opbouwen. Het geluk lachte me toe. Ik trouwde met de vrouw waar ik tot over mijn oren verliefd op was. De zon scheen volop, tot aan het moment waarop de donkere wolken zich boven mijn hoofd aandienden.

Het onheil bracht me in verwarring. Ik ging nadenken over het leven en over mijn leven in het bijzonder. Wat had mijn werk me eigenlijk gebracht naast financiële voorspoed en maatschappelijk succes? Veel plezier en tal van uitdagingen. Dat zeker. Maar het waren allemaal zaken buiten mij. Wat had het vanbinnen met mij gedaan? Was ik er een beter mens door geworden? Stabieler, evenwichtiger, wijzer? Of was ik qua zelfontwikkeling blijven steken op het lage niveau van weleer? Tot mijn eerlijkheid moet ik bekennen dat het succes met verblind had. Sterker nog, ik was mezelf behoorlijk kwijtgeraakt.

Wat verwacht ik eigenlijk van het leven, naast mijn werk als directeur van een ICT-bedrijf? Hoe ga ik om met tegenslagen in mijn leven als die zich aandienen? Hoe kan ik mijn medemens in nood helpen, naast het geven van financiële steun? In welke situaties ben ik van meerwaarde? Op al deze vragen moest ik een bevredigend antwoord schuldig blijven. Dat was voor mij een schok. Het roer in mijn leven moest om, maar hoe, en welke richting moest ik op?

Op Vaderdag kwam de kentering en wel in de vorm van een cadeau. Mijn vrouw, die mijn interne strijd en vertwijfeling voelde, had een boek voor me gekocht. Een boek over zelfreflectie. De inhoud ervan heeft mij wakker geschud en een richting geduid. Jezelf een spiegel voorhouden. Leren van de situaties in je leven. Gebeurtenissen leren zien als spiegels van dat wat zich in jou afspeelt. Van de buitenwereld naar de binnenwereld gaan met de aandacht. De focus op jezelf richten, zonder egoïstisch te worden.

Wat zat er na al die drukke jaren nog in mij, wat leefde nog na al die successen in de buitenwereld? Niet veel meer, eerlijk gezegd. Ik was mezelf kwijtgeraakt. Niet een beetje maar compleet. Het meeste? Het kleine jongetje, het gevoelswezentje, het blije en verwachtingsvolle kereltje dat ik lang geleden was. Het lieve ventje zat stilletjes in een hoekje van mijn belevingswereld te wachten op het moment waarop ik hem weer zag, het moment waarop de herinnering aan zijn bestaan weer tot leven kwam.

En dat gebeurde op de mat tijdens een Tantrasessie. Dankzij de liefdevolle sfeer en de warme aanraking kwam mijn gevoel weer tot leven, of beter gezegd, durfde ik mij weer te openen voor mijn gevoel. Tranen met tuiten heb ik gehuild. Tranen van verdriet én tranen van dankbaarheid. Wat had ik hem gemist, onbewust, wat was ik blij hem teruggevonden te hebben, bewust! Door mijn enorme inzet om van mijn werk een succes te maken en door al het denkwerk wat ik daarvoor moest verzetten, had ik mijn gevoel geheel uitgeschakeld. Met alle gevolgen van dien.

Ik was mezelf verloren, de mens, de man, de jongen. Ik kon alleen maar over cijfertjes en programma's praten, over tabellen en software. Niet over mezelf, niet over het noodlot dat mijn gezin had getroffen. De bange mededeling van de arts was de aanzet tot het keerpunt in mijn leven. Ik noem het mijn wederopstanding, van een dode rekenaar tot een levendig gevoelsmens. De terugkeer van mijn gevoel heeft me weer mens gemaakt, heeft me heel gemaakt. Het heeft me ook de mogelijkheid geboden om over mijn gevoel te praten. Voor mij een hele grote uitdaging.

Tantra heeft me teruggeleid naar wie ik in de kern ben. Heeft me tools gegeven om mezelf en het leven te doorgronden, waardoor er een enorme rust in mij is gekomen. De onrust, de wens om mezelf te bewijzen, is voorgoed het zwijgen opgelegd. Ik accepteer nu de zaken zoals ze komen, ik zie ze als uitdagingen om meer te weten te komen. Ik accepteer nu ook wie ik ben, de man die kan genieten van zichzelf en van de mensen in zijn omgeving. De man die graag een berg beklimt, een lange fietstocht maakt, die rustig een week gaat zitten mediteren in een klooster.

En niet in de laatste plaats: Tantra heeft me ook weer het genot van intimiteit en seksualiteit teruggeven. Ook dat was ik in de waan van de dag kwijtgeraakt. Ik liep niet alleen aan mezelf voorbij, maar ook mijn mooie en lieve vrouw. We nemen nu de tijd voor elkaar en genieten intens van het uitgebreide liefdesspel. Ook met behulp van de technieken die ik heb geleerd op de mat. De diepe bevrediging die dit liefdesspel geeft is moeilijk te beschrijven. Die moet jezelf ervaren.

Een liefdevolle groet,
Frank vd B.

Meer ontboezemingen...