Verbondenheid
Wij mensen zijn niet echt verbonden. Niet met onszelf, niet met anderen, niet met het leven. We zijn diep vanbinnen leeg. Tantra is een bewuste manier van in het leven staan, gericht op groei. Meer weten over jezelf, de ander en het leven in algemene zin. Niet alleen over het materiële (tastbare) leven, maar ook over het geestelijke of spirituele leven achter de sluiers. Bestaat dat dan? Ja hoor. Door Tantra te beoefenen worden zaken als reïncarnatie (proces van wedergeboorte) en karma (lessen leren) steeds aannemelijker. Ze voelen steeds vertrouwder en geloofwaardiger aan. Het gaat er ook niet om óf het wel of niet waar is (wie bewijst het?), het gaat erom dat je die waardevolle principes leert toepassen in je leven. Daar kan je leven een stuk rijker van worden.
Veel problemen in het dagelijks leven ontstaan door een gebrek aan liefde: aan zelfliefde en de liefde van anderen. We voelen ons alleen en gaan naarstig opzoek naar andermans aandacht en waardering. Als we het niet vinden, dan worden we verdrietig, of zelfs zwaarmoedig. Door relaties als opvulmiddel te beschouwen, kunnen we onszelf weggeven aan anderen, of anderen op een niet liefdevolle manier aan ons binden. Het hervinden van de liefde voor onszelf is dus een voorwaarde voor het kunnen aangaan van liefdevolle verbindingen, relaties die vrij en gelijkwaardig zijn.
Dit voorkom je door eerst van jezelf te gaan houden! Je bent mooi zoals je bent! Je bent goed zoals je bent. Je bent meer dan de moeite waard. Je bent wie je bent en met een reden. Aan jou om die reden te achterhalen...
Tantra is een fijne, spannende én effectieve manier om meer te weten te komen over jezelf, jouw leven en het leven. Maar ook een manier om weer verbonden te worden met en verankerd te raken in het leven. Je bent een druppel in de grote oceaan, een druppel die één is met de oceaan, een druppel die ook de oceaan is.
Wie niet verbonden is met het leven, dobbert op een oceaan, overgeleverd aan de grillen van de stroming en golven. Stuurloos, krachteloos en machteloos. Je hebt weinig invloed op de dingen die gebeuren in je leven. Je bent meer toeschouwer die uitgedaagd wordt om te reageren, dan deelnemer die aanzet tot actie. Wie weer verbonden raakt, krijgt een richting voorgespiegeld en hervindt zijn of haar kracht om die kant op te gaan. Van overleven naar leven, van toekijken naar deelnemen, van vragen naar antwoorden, van smachten naar vervulling, van eenzaamheid naar verbondenheid, van ik naar wij. Van ongelukkig naar gelukkig!
Maar met wie of wat moeten we ons verbinden? Om te beginnen met jezelf, met die wie je werkelijk bent. Daarna met de mensen om je heen, de natuur, de aarde, de hemel, het oneindig grote universum. Wij mensen staan niet los van het leven, wij zijn verbonden met alles wat leeft, zichtbaar en onzichtbaar, wij zijn het leven. Alleen moeten we ons dat weer gaan realiseren, we moeten het weer gaan voelen, van onze dikke teen tot aan het puntje van onze kruin. In al onze cellen, diep in ons buik, daar waar de kern van ons wezen zetelt.